หนังสือรางวัลซีไรต์ พ.ศ. 2522 – 2553

ทรายเป็นสินค้าโภคภัณฑ์ที่ไม่ต่างจากน้ำมันหรือว่าทองแดง ทองคำ สิ่งของรอบตัวเรามีมากมายที่มีทรายเป็นองค์ประกอบ ดังนั้นทรายจึงมีความสำคัญ ถึงแม้ว่าเราสามารถพบเจอทรายได้แทบจะทุกประเทศบนโลกนี้แต่เชื่อไหมว่าเราอาจต้องเผชิญกับภาวะการขาดแคลนทรายในไม่ช้า ทรายนั้นเป็นทรัพยากรที่ถูกใช้เป็นวัตถุดิบมากที่สุดในโลกรองจากน้ำเมื่อคำนวณจากปริมาณ มากกว่าน้ำมันดิบเสียอีก นอกจากทรายจะถูกใช้ในอุตสาหกรรมการก่อสร้างแล้ว ยังใช้ในอุตสาหกรรมอื่น ๆ อีกมากมาย อย่างเช่น ระบบกรองน้ำ หรืออย่างทางด้านปิโตรเคมี ทรายถูกใช้เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการ Hydraulic Fracking ที่จะใช้การฉีดน้ำผสมสารเคมีและทรายจำนวนมากลงไปใต้ดินเพื่อให้ชั้นหินแตกออก ทำให้ได้ก๊าซกับน้ำมันไหลซึมผ่านออกมา นอกจากนั้นแล้วทรายยังถูกนำมาใช้ในการผลิตกระจกหน้าต่าง หน้าจอคอมพิวเตอร์ สมาร์ทโฟน ชิป อีกด้วย พูดง่าย ๆ คือ เราใช้ทรายในการผลิตเกือบจะทุกสิ่งอย่าง ดังนั้นหากเกิดการขาดแคลนทราย ..... จะเป็นอย่างไร ?

โดยทั่วไปแล้วจีนจะเริ่มต้นจากการเป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจกับประเทศอื่น ๆ เพื่อที่ในที่สุดจะได้กลายมาเป็นผู้บริหารธุรกิจ ยกตัวอย่างเช่น มัลดีฟ ที่จีนได้เปลี่ยนเงินกู้ก้อนใหญ่ให้กลายเป็นอิทธิพลทางการเมือง รวมถึงการเข้าถือครองเกาะเล็ก ๆ ในราคาถูกแถบ Indian Ocean Archipelago แต่มัลดีฟต่างจากประเทศอื่นที่มีหนี้เงินกู้จีนอยู่สูง มัลดีฟยังหนีรอดจากกับดักหนี้ได้ เนื่องจากได้รับเงินช่วยเหลือจากอินเดียจำนวน 400 ล้านเหรียญฯ ( ถ้าอินเดียไม่ช่วยแล้วจีนมาสร้างฐานทัพเรือแถบนั้น อินเดียก็ลำบากใจเช่นกัน ) จึงไม่น่าแปลกใจที่จะมีมุมมองด้านลบต่อจีนเพิ่มมากขึ้น ประเทศต่างๆ เริ่มไม่ไว้ใจจีน รวมทั้งโครงการ BRI (Belt and Road Initiative) ต่าง ๆ อีกหลายโครงการยังคงไม่ได้รับเงินมาดำเนินโครงการ ส่งผลให้จำนวนโครงการใหม่ ๆ เริ่มลดลง ทางด้านปากีสถานก็ได้ให้สิทธิพิเศษกับจีน ควบคู่ไปกับการยกเว้นภาษี (tax holiday) เพื่อบริหารจัดการ Gwadar port เป็นเวลา 40 ปี โดยรายได้จากท่าเรือดังกล่าวจะตกเป็นของจีน 91%