ไม่กี่ปีมานี้ เราเริ่มเห็นหนังสือต่าง ๆ เริ่มทำออกมาในสองรูปแบบหลัก คือทั้งแบบตัวเล่มและแบบ ebook แต่ทั้งหมดที่ว่ามานั้นยังไม่นับหนังสือศิลปะ
หนังสือศิลปะเพิ่งเริ่มตื่นอย่างช้า ๆ เพื่อเข้าสู่ยุคดิจิตลอล ไม่ใช่เพียงเพราะว่าชื่อเสียงทางด้านธุรกิจที่ยังเป็นแนวอนุรักษ์นิยมเท่านั้น ความยากประการหนึ่งของขั้นตอนการผลิตก็คือการรักษาความปลอดภัยของลิขสิทธิ์ในภาพดิจิตอลและยังต้องเจอคำถามที่ทำให้คิดหนักว่ามีตลาดสำหรับหนังสือนี้หรือไม่
นักวิชาการสามารถอ้างได้ว่า “มีคนที่ค่อนข้างไม่เห็นด้วยอยู่มากในการทำหนังสือเรียนให้เป็น ebook โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสายศิลปะและประวัติศาสตร์ศิลป” บรรณาธิการจากสำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเยลกล่าว
การก้าวเข้าสู่ดิจิตอลของ Tate Publishing ดูเป็นสิ่งที่ฟังดูมีความหวังกับ ebook หนังสือศิลปะแต่ก็นั่นแหละ มันก็คล้ายกับการคัดลอกรูปแบบหนังสือเล่ม คำอธิบายด้านล้างไม่ได้เป็น hyperlink ภาพที่สามารถขยายดูได้ก็เป็นเพียงแค่การเพิ่มความละเอียดของกระดาษที่ใช้พิมพ์
ไม่ได้มีเพียง Tate เท่านั้นที่ล้มเหลวในการปรับตัวเข้าสู่เรื่องดิจิตอล ทางด้านสำนักพิมพ์ Phaidon ทีออกหนังสือศิลปะดิจิตอล ชุด Focus เองก็เจอปัญหาคล้าย ๆ กัน แม้แต่ในอเมริกาซึ่งสำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยหลายแห่งรวมทั้งพิพิธภัณฑ์์กำลังมุ่งไปสู่แนวทางการทำดิจิตอลก็ไม่ได้มีใครที่เข้ามาจัดการออกแบบหนังสือ ebook เพื่อการนี้ เพื่ออะไร ก็เพื่อให้มันดีกว่าหนังสือตัวเล่ม !
ถ้าหากว่าการพิมพ์หนังสือศิลปะในรูปแบบดิจิตอลยังมีอนาคต มันจำเป็นต้องถูกออกแบบให้ทำอะไรได้มากกว่าการดูบนหน้าหนังสือกระดาษ เช่น ขยายดูได้หรือมีอินเตอร์แอคทีฟกับภาพได้ เปรียบเทียบภาพเดียวกันในหลาย ๆ เวอร์ชันได้ สามารถนำเสนอผลงานในบริบททางสังคมและวัฒนธรรมที่แตกต่างกันได้ หรือกระทั่งการทำให้ดูภาพแบบสามมิติได้ อย่างไรก็ตาม ปัญหาหนึ่งที่ดูเหมือนยากเกินความสามารถอยู่บ้าง นั่นก็คือคุณไม่สามารถโชว์ ebook ดังกล่าวบนโต๊ะกาแฟได้ !!!
