รอคอยการอัพเดตรูปและเรื่องราวเพิ่มเติม เร็ว ๆ นี้                

 

และแล้ว วันที่ 10-11 ตุลาคม 2552 Herothailand.com ได้หยุดบริการลูกค้า เป็นเวลา 2 วัน เนื่องจากเราจะพากันไปกางเต๊นท์นอนที่ดอยผ้าห่มปก อ.ฝาง จ.เชียงใหม่ ซึ่งผมก็ได้ประกาศไว้หน้าเว็บไซต์ของเราแล้ว เนื่องจากเกรงว่าลูกค้าจะไม่ได้รับความสะดวกในการติดต่อ กรณีไม่มีัสัญญาณโทรศัพท์หรือเกิดฝนตกหนักรับโทรศัพท์ไ่ม่ได้ อีกอย่างโทรศัพท์ที่ผมใช้นั้นเป็นรุ่นกันน้ำออกด้วย อิอิ! ทริปนี้นัดกันหกโมงเช้า เป็นทริปขี่มอเตอร์ไซค์อีกแล้วครับท่าน!!! เนืองจากก่อนหน้านี้เต๊นท์ที่เคยใช้นั้น สภาพไม่น่าใช้แล้วสักเท่าไหร่ ผมก็เลยต้องไปหาซื้อเต๊นท์หลังใหม่ ว่าจะเลือกเอาเต๊นท์ที่มี Fly sheet ใหญ่ ๆ กว้าง ๆ กันน้ำค้างน้ำฝนได้ดีหน่อย เพราะไม่อยากนอนหนาวตอนตีสามตีสี่... ตอนไปซื้อก็หาอยู่นานจนได้แบบที่ถูกใจ แถมได้ความรู้ใหม่มาอีกอย่างว่า ไอ้ที่เขียนติดถุงไว้ว่า 210T...

วันนี้ฝนตก นั่งกินกาแฟหน้าบ้าน มองอะไรไปเรื่อยเปื่อย นึกขึ้นได้ว่าเขียนบล็อกดีกว่า เริ่มจากเอารูปเก่า ๆ  ในมือถือมาโหลด bluetooth ลงเครื่อง เื่นื่องจากทำสาย Datalink หาย เนื่องจากผมชอบออกทริปแบบปั่นจักรยานหรือมอเตอร์ไซค์ ดังนั้นกล้องมือถือนี่แหละที่จะสามารถเก็บรูปได้สะดวกกว่า DSLR อีกอย่าง ปลอดภัยจากการหลุดมือตกด้วย 5555 เช่นเคย ผมก็ัยังคงจำวันที่ 30 สิงหาคม 2552 เรานัดกันที่หน้าเทศบาลตำบลสุเทพ อ.เมือง จ.เชียงใหม่ เวลา 06.00 น. เมื่อทุกคนพร้อม เราก็มุ่งหน้าไปยัง สวนพฤกษศาสตร์ สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ อำเภอแม่ริม โดยอาศัยเส้นทางถนนเลียบคันคลองชลประทาน ผ่านหน้าสนามกีฬา...

หลังจากเข้าสู่ช่วงฤดูฝน ทำให้ทริปในการปั่นจักรยานหายไป สิ่งที่พอจะทำให้เรายังรู้สึกได้ถึงคำว่า "ตื่นเต้น" บ้าง ก็คงจะเป็นทริปมอเตอร์ไซค์ และครั้งนี้เราก็นัดหมายกันว่าจะไป ดอยผาตั้ง ซึ่งตั้งอยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติดอยอินทนนท์ จังหวัดเชียงใหม่ เนืองจากทุกคนต่างมีเวลา่ว่างส่วนใหญ่เฉพาะวันอาทิตย์ จึงทำให้เรื่องที่จะไปพักค้างอ้างแรมนั้นเป็นไปได้ยาก เราจึงต้องกลายเป็นทริปแบบไปกลับ วันเดียวจบ เริ่มจากนัดหมายกันเวลา 06.30 น. บริเวณหน้าเซเว่น กาดแม่เหียะ  ริมคันคลองชลประทาน รวมกลุ่มกันได้ประมาณ 18 คัน ก็ค่อย ๆ พากันทะยอยเกาะกลุ่มกันออกไปตามถนนเลียบคันคลองชลประทาน แล้วเลี้ยวซ้ายเพื่อเข้าสู่ถนนเส้นหางดง มุ่งตรงไปยัง อ.จอมทอง เมื่อถึงแยกไฟแดงก็เลี้ยวขวา เพื่อที่จะขึ้นไปทางอำเภอแม่วิน ( เนื่องจากไม่ได้จดอะไรไว้เลย และก็เป็นครั้งแรกของผมที่ได้ไปเส้นทางนี้...

ในการพบกันครั้งที่ 4 แถวบ้านหลังหนึ่งริมวัดร่ำเปิง เขากลับมาอีกครั้ง พร้อมกับเพลงที่ชื่อว่า " สัตว์เลี้ยงของแวมไพร์"  โดย ชุมพล เอกสมญา ศิลปินอิสระ แต่เก็บทุกรายละเอียด อยากจะบอกว่า นักดนตรีคนนี้ ทำเพลงทีละเพลง ตามจังหวะ ตามโอกาสและทุนทรัพย์ ซึ่งเขาอาจจะนำความทุกข์ที่มีไปขาย เพื่อแลกเป็นความสุขออกมา เป็นต้นทุนในการทำเพลง และครั้งนี้ ผมก็มีเพลง มาให้คุณ ๆ ได้ฟังกัน เพียง 1 เพลง แต่เป็นเพลงที่คนหนึ่งคน ตั้งใจทำจริง ๆ และครั้งนี้อาจเป็น หนึ่งในครั้งแรกที่เพลงนี้ได้ปล่อยออกสู่ สาธารณะชน เพลง " สัตว์เลี้ยงของแวมไพร์ " เนื้อร้องโดย :...

<!-- ตอน เรื่อง บ้าน บ้าน  : โดย บัวคลี่ เขาให้ฉันเขียนก็เลยมาเขียน แหมหลอกง่ายจริง!? เปล่าหรอกพอดีว่าเพื่อนที่เคารพรักอย่างยิ่งชวนให้มาช่วยสร้างสีสันให้กับ เว็บของเธอหน่อย ด้วยความที่รักเพื่อนและมีใจที่อยากเขียน บ่น เล่า เว่า ระบาย อยู่เป็นทุน กอรปกับช่วงนี้เพลาพอมี ก็เลยอยากแจม แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าสีที่ออกมานั้นจะเป็นสีอะไร - _-! โอ๊ะ!แต่จะเป็นสีอะไรก็ช่างมันเหอะในเมื่อหลวมตัวมาชวน เราก็มิอาจพลาดได้ (อิอิ) แต่ กว่าที่จะเขียนออกมาได้น้านนน ต้องอาศัยการเค้นสมองอันน้อยนิดของฉัน เล่นเอากระอักเลือด(รู้สึกว่าเวอร์นะเนี่ย)ร่ายมาซะยาวเข้าเรื่องซะทีอันว่าการที่จะเล่าได้ดีคงต้องเริ่มจากเรื่องที่ตัวเองคุ้นชินและได้สัมผัสอยู่เป็นประจำใช่ไหมคะและสิ่งที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องบ้านบ้าน ใช่ แล้วค่ะ “บ้าน” ใครก็มีบ้าน แปลกอะไร...

จำได้ว่า ราวสี่ห้าปีก่อน ณ ห้องเช่า เล็ก ๆ ที่ซึ่งผมอาศัยอยู่ในห้องเบอร์ 9 และเขาคนนั้นอาศัยอยู่ในห้องเบอร์ 5 ผู้ชายผมยาวสลวย ไว้หนวดเครา กับแว่นตาดำกันแดด สะพายย่าม นามว่า "ไปรษ์" ชื่อจริงคือ จาตุพล จันทรบุบผา เมื่อพระอาทิตย์กับพระจันทร์ผลัดกันเข้าเวร นานเข้า ผมกับเขาก็เลยได้รู้จักกันมากขึ้น ตากล้อง เขียนบท กราฟิก นักดนตรี หรือกวีบ้าง ในบางครั้ง คือสิ่งที่ผมรับรู้ได้จากตัวเขา   วันนี้ผมมีผลงานเพลงของเขา นายไปรษณีย์ ทั้งสองอัลบัม มาแนะนำให้คุณ ๆ ได้ลิ้มรสกัน เชื่อไหมครับว่า ชั่วเวลาไม่ถึงหนึ่งนาที...