ในอินเดีย มีกฏว่าห้ามใช้เท้ากับหนังสือหรือวางหนังสือบนพื้น ธรรมเนียมของชาวยิวห้ามเปิดหนังสือทิ้งไว้และในมองโกเลียการเขียนถือเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ในอินเดีย เราถูกสอนมาตั้งแต่เด็กว่า อย่าใช้เท้ากับกระดาษ หนังสือ หรือกับคนอื่น ๆ หากบังเอิญเอาเท้าไปโดนหนังสือ กระดาษ เครื่องดนตรีหรืออุปกรณ์ทางการศึกษา เด็ก ๆ ต้องเอามือไปแตะหนังสือแล้วตั้งอกตั้งใจขอโทษ
สำหรับคนอินเดียแล้ว ความรู้เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์และเกี่ยวพันกับจิตวิญญาณ ดังนั้นเราต้องเคารพอยู่เสมอ ทุกวันนี้เราแยกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับศาสนาและสิ่งทีเป็นเรื่องของทางโลกออกจากกัน แต่ในสมัยโบราณสิ่งของทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเพื่อการศึกษาหรือเพื่อศาสนาและจิตวิญญาณแล้วล้วนเป็นของศักดิ์สิทธิ์
หนังสือเป็นตัวแทนของความรู้ เทพเจ้าแห่งความรู้ก็คือพระสุรัสวดี การที่เราใช้เท้ากับหนังสือนั้นหรือแม้แต่ไปเตะกระเป๋านักเรียนที่มีหนังสืออยู่ข้างในก็ถือว่าเป็นบาป เป็นการไม่เคารพต่อพระสุรัสวดี หากเราไม่เคารพหนังสือเราก็จะไม่ได้ความรู้เช่นกัน กับเครื่องดนตรีก็เช่นเดียวกัน
เด็ก ๆ ที่อินเดียเคารพแม้กระทั่งสมุดบันทึกเล่มใหม่ ปากกา ดินสอ พวกเขาจะนำเอาอุปกรณ์การเรียนเหล่านี้ไปให้พระวัดใกล้บ้านให้พรตรงเท้าพระกฤษณะ
“ความรู้จะเป็นประโยชน์กับคนที่รู้จักถ่อมตัว”
