จีนสมัยโบราณมีช่วงยุคทองของความคิดและงานวรรณกรรมไม่ต่ำกว่า 500 ปี ทั้ง ๆ ที่มีสงครามและการแย่งชิงอำนาจกันอยู่หลายครั้ง ตั้งแต่สมัย 770 ปี จนถึง 221 ปีก่อนคริสตศักราช หนังสือวิชาการต่าง ๆ ถูกเขียนขึ้นโดยแนบอิงกับหลักปรัชญาอันลึกล้ำของแต่ละลัทธิตลอดเวลา ที่โดดเด่นจะเป็นหนังสือที่อิงกับลัทธิขงจื้อและลัทธิเต๋า หลังจากนั้นเมื่อถึงยุค 221 ปีก่อนคริสตศักราช สงครามได้ยุติลงและการแย่งชิงอำนาจก็จบลงด้วยการรวมอำนาจของจิ๋นซีฮ่องเต้ จิ๋นซีฮ่องเต้และบรรดาเหล่าเสนาอำมาตย์ไม่ได้มีความเชื่อในหนังสือวิชาการเหล่านั้น ในต้นปี 213 ก่อนคริสตศักราช จิ๋นซีฮ่องเต้ได้มีพระบรมราชโองการให้เผาทำลายหนังสืออันทรงคุณค่านับหลายพันเล่มเหล่านั้นเสีย ดังนั้นหนังสือประวัติศาสตร์ทั้งหมดจึงถูกทำลายเพื่อที่จิ๋นซีฮ่องเต้สามารถเขียนประวัติศาสตร์ขึ้นใหม่ในแนวความคิดของตน ซึ่งสามารถจะเขียนให้สวยงามเช่นไรก็ย่อมได้