ชิป พรมแดนทางด้านเทคโนโลยี

เซมิคอนดักเตอร์ , ไมโครชิป , ชิป ต่างกันตรงไหน ?

เซมิคอนดักเตอร์เป็นสารกึ่งตัวนำส่วนมากทำจากซิลิคอน เซมิคอนดักเตอร์พบได้มากมายในอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ ตั้งแต่เครื่องคิดเลขไปจนถึงคอมพิวเตอร์

เราเอาเซมิคอนดักเตอร์มาเป็นองค์ประกอบของการผลิตทรานซิสเตอร์ซึ่งจะทำให้ควบคุมการนำไฟฟ้าได้มีประสิทธิภาพตามที่ต้องการ

ไมโครชิปหรือที่เรียกว่าชิปคอมพิวเตอร์ คือแผงวงจรขนาดเล็กที่ถูกสลักติดอยู่บนแผ่นซิลิคอนบาง ๆ โดยจะมีทรานซิสเตอร์ตัวเล็ก ๆ ทำหน้าที่เป็นเหมือนสวิตซ์คอยปิดเปิดให้กระแสไฟฟ้าไหลผ่าน ในไมโครชิปจะมีทรานซิสเตอร์จัดเรียงตัวอยู่บนแผ่นซิลิคอนเวเฟอร์นับหลายร้อยหลายพันล้านตัว

การผลิตไมโครชิปจะมีขนาดเล็กลงทุกปีในขณะที่ประสิทธิภาพก็จะเพิ่มขึ้น ตามที่ผู้ก่อตั้ง Intel กอร์ดอน มัวร์ ได้กล่าวไว้ในปี 1965 ว่าจำนวนทรานซิสเตอร์ในไมโครชิปจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าทุก ๆ สองปี หรือที่รู้จักกันในนามกฏของมัวร์นั่นเอง (คนละกฏกับเกียมัวร์)

ในปี 2022 ความยาวมาตรฐานของทรานซิสเตอร์ในไมโครชิปคือ 10 นาโนเมตร แต่บริษัทอย่าง TSMC กำลังผลิตไมโครชิปที่มีความยาว 7 นาโนเมตรและ 5 นาโนเมตร และพยายามจะทำให้เล็กลงเรื่อยๆ ในอนาคต การที่ทรานซิสเตอร์มีขนาดเล็กลง หมายความว่าเราจะสามารถใส่ทรานซิสเตอร์ลงไปในไมโครชิปได้มากขึ้นกว่าเดิมซึ่งจะส่งผลให้ไมโครชิปมีประสิทธิภาพในการทำงานดีขึ้นและใช้พลังงานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น เมื่อทรานซิสเตอร์มีขนาดเล็กลงทุกที การเอาพวกมันมาจัดเรียงไว้ด้วยกันก็จะยิ่งยากมากขึ้นตามไปด้วยเช่นกัน

เราจะเรียกผลิตภัณฑ์ที่มีเซมิคอนดักเตอร์เป็นส่วนประกอบข้างต้นนี้โดยรวม ๆ ว่า “ชิป”

…………….

ในปี 2022 สหรัฐฯใช้มาตรการควบคุมการส่งออกชิปบางประเภทที่เกี่ยวข้องกับระบบปัญญาประดิษฐ์ AI (Artificial Intelligence) ไปยังจีน ซึ่งในปัจจุบันชิปที่ทันสมัยที่สุดที่เกี่ยวข้องกับ AI ในโลกเกือบทั้งหมดนั้นจะถูกออกแบบโดยบริษัทของสหรัฐฯ และส่งไปผลิตที่ไต้หวัน ขณะที่ศูนย์ข้อมูลต่างๆ ในจีนก็กำลังฝึกให้ระบบ AI มีการเรียนรู้ที่ซับซ้อนมากยิ่งขึ้น deep learning ลึกลงไปหลาย ๆ ชั้น ซึ่งก็จำเป็นต้องใช้ชิปดังกล่าวเช่นกัน สหรัฐฯ ต้องหาทางไม่ให้จีนเข้าถึงชิปที่ทันสมัยดังกล่าวได้โดยง่ายทั้งนี้ก็เพื่อควบคุมไม่ให้จีนมีเทคโนโลยีระบบ AI ที่ก้าวกระโดดโดยเฉพาะอย่างยิ่งหากนำไปใช้ในด้านการทหารและการสอดแนม

สหรัฐฯ ไม่ได้เป็นผู้ผลิตชิปที่มีความก้าวหน้ามากที่สุดอีกต่อไปแล้วในเวลานี้ ชิปที่มีขนาดเล็กเจ็ดนาโนเมตรลงไปกลับเป็นไต้หวันที่ผลิตชิปดังกล่าวมากถึง 92% ที่เหลืออีก 8% ผลิตในเกาหลีใต้

ทุกวันนี้ 90% ของชิปที่ทันสมัยที่สุดในโลก ซึ่งได้แก่ชิปที่อยู่ในสมาร์ทโฟนหรือว่าคอมพิวเตอร์ อยู่ในแผงวงจรรวมตามศูนย์ข้อมูลและอุปกรณ์ที่เป็นโครงสร้างพื้นฐานทางโทรคมนาคม ล้วนผลิตจากโรงงาน TSMC ในไต้หวันเพียงแห่งเดียวเท่านั้น

มอริส จาง เกิดที่หนิงโปในจีนแผ่นดินใหญ่ปี 1931 เรียนจบจากมหาวิทยาลัยชั้นนำในสหรัฐฯ จากนั้นก็ได้เข้าทำงานที่ Texas Instruments ในช่วงปลายทศวรรษที่ 50 หลังจากนั้นก็ได้ก่อตั้ง TSMC ขึ้นในปี 1987 เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นวีรบุรุษของไต้หวัน

โมเดลธุรกิจของ TSMC ก็คือการรับจ้างผลิตชิปแต่เพียงอย่างเดียว ไม่ได้มีการออกแบบใด ๆ  ทำให้พวกเขาตอบโจทย์ลูกค้าได้หลากหลายกลุ่ม ตัวอย่างเช่น  Apple หรือว่า Nvidia ส่งผลให้บริษัทมีการเติบโตไปไกลกว่าผู้ผลิตชิปรายอื่น ๆ  และด้วยกำลังการผลิตดังกล่าวนอกจากช่วยลดต้นทุนแล้วยังช่วยขัดเกลาเทคโนโลยีการผลิตให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นตลอดเวลา ทั้งนี้เพราะว่าการผลิตแผ่นเวเฟอร์แต่ละแผ่นนั้น ต้องมีการรวบรวมข้อมูลในแต่ละขั้นตอนของกระบวนการผลิต ดังนั้นมันจึงไม่ใช่ความบังเอิญที่ TSMC เป็นทั้งผู้ผลิตชิปรายใหญ่ที่สุดของโลกแล้วยังเป็นผู้ผลิตชิปที่มีความก้าวหน้าที่สุดอีกด้วย ไต้หวันได้พัฒนาอุตสาหกรรมชิปมาอย่างต่อเนื่องยาวนานกว่า 30-40 ปี โดยภาคอุตสาหกรรมดังกล่าวคิดเป็นสัดส่วนสูงถึง 13% ของ GDP
(รายได้จากการท่องเที่ยวถือเป็นรายได้หลักของเศรษฐกิจไทย โดยในปี 2562 มี สัดส่วนถึง 16% ของ GDP โดยเป็นรายได้จากนักท่องเที่ยวต่างชาติที่ 10% ของ GDP ซึ่งคิดเป็น 61% จากรายได้ท่องเที่ยวทั้งหมด / ที่มา ธนาคารกรุงไทย )

ในปี 1990 สหรัฐฯ ผลิตชิปคิดเป็นสัดส่วนราว 37% แต่ในตอนนี้สัดส่วนดังกล่าวลดลงมาเหลือเพียง 12% การผลิตชิปส่วนใหญ่จะไปอยู่ในแถบเอเชียตะวันออก ซึ่งไม่ได้ส่งผลดีต่อทั้งด้านความมั่นคงของชาติและความมั่นคงทางเศรษฐกิจของสหรัฐฯ

แล้วย้ายไปผลิตแถบเอเชียทำไมกัน ? ทำไมไม่ผลิตเองเหมือนเดิม ?

คำตอบก็เหมือนกันกับสินค้าอื่นๆ ที่เมื่อต้นทุนการผลิตในประเทศสูงกว่าที่อื่น เราก็ต้องย้ายฐานการผลิต เอเชียตะวันออกมีต้นทุนค่าแรงที่ถูกกว่า แต่ในตอนนั้นไม่มีใครคาดคิดว่าชิปจะทวีความสำคัญได้ขนาดนี้ เนื่องจากว่าอุตสาหกรรมหลายอย่างต้องพึ่งพาชิป สหรัฐฯ กับยุโรปกำลังแข่งกับเวลาเพื่อที่จะผลิตชิปของพวกเขาเอง ใครก็ตามที่ควบคุมอุปทานของชิปได้ก็เท่ากับว่าควบคุมอุตสาหกรรมของโลกไปแล้วส่วนหนึ่ง

…….

สงครามชิปยังแค่เพิ่งเริ่มต้น เหตุผลก็เพราะชิปได้กลายมาเป็นวัตถุดิบหลักของยุคดิจิตอล ไม่มีนวัตกรรมใดเกิดขึ้นโดยปราศจากชิป ไม่มีทางจะสร้างอะไรที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมโดยไม่อาศัยชิปและไม่มีความมั่นคงของชาติหากปราศจากชิป มันจึงสำคัญมากกับอนาคต เราต้องให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ เพราะถ้าเราไม่มีชิปก็เท่ากับ ชิป…หาย นั่นเอง

สงครามชิปทั้งในแง่ของการค้าและการเมืองได้เผยให้เห็นถึงข้อจำกัดของโลกยุคไร้พรมแดน วิกฤติการขาดแคลนชิปได้เป็นเชื้อเพลิงให้เกิดความตึงเครียดระหว่างสหรัฐฯ กับจีน รัฐบาลสหรัฐฯ จะยังคงดำเนินยุทธศาสตร์แบบในตอนนี้ไปได้อีกนานเท่าไหร่กัน? หรือต้องหาวิธีการใหม่ ๆ เพื่อมาแข่งขันกับจีนที่อาจใช้กำลังทางทหารในการแข่งขันระดับโลกเพื่อปิดช่องว่างทางเทคโนโลยีด้วยการบุกไต้หวัน

เคยมีคนตั้งคำถามไว้ว่า ไต้หวันยังเป็นพันธมิตรที่สำคัญของสหรัฐฯ เพราะว่ามี Silicon Shield หรือเหมือนมีโล่ซิลิคอนป้องกันอยู่ หากไต้หวันไม่ได้มีจุดแข็งเรื่องการผลิตชิปแล้ว สหรัฐฯ จะยังให้ความสำคัญกับไต้หวันดังเช่นทุกวันนี้หรือไม่ ?
คำตอบก็คงจะเหมือนเดิม ต้องให้ความสำคัญแน่นอน เพราะเกาะไต้หวันตั้งอยู่หน้าบ้านจีนเป็นจุดยุทธศาสตร์ที่สำคัญ มีเพียงช่องแคบไต้หวันกั้นอยู่บาง ๆ เท่านั้น

……..

Advertisement SHOPEE THAILAND

โซฟา 1 ที่นั่ง ปรับระดับได้ อเนกประสงค์ ปรับเอนได้

อุตสาหกรรมชิปนั้นมีราคาแพงและยากต่อการแข่งขัน การจะสร้างโรงงานแห่งใหม่นั้นมีต้นทุนสูงถึงสองหมื่นล้านเหรียญฯ ต่อโรงเลยทีเดียว ดังนั้นความพยายามใดก็ตามที่จะเปลี่ยนแปลงภูมิศาสตร์ที่ตั้งของโรงงานผลิตชิปนั้นต้องใช้เงินทุนมหาศาล คำถามก็คือ มันคุ้มค่าที่จะลงทุนหรือไม่ ?

ชิปนั้นเป็นหัวใจของอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์และอุปกรณ์ที่อาศัยการประมวลผลมาตั้งแต่ต้น ที่ผ่านมาในประวัติศาสตร์เราไม่เคยเจอปัญหาการขาดแคลนชิปอย่างรุนแรง และไม่เคยคิดว่าการขาดแคลนชิปเป็นปัญหา แต่ทุกอย่างได้เปลี่ยนไปแล้ว….ตั้งแต่ที่การระบาดของโควิดได้ส่งผลกระทบต่อห่วงโซ่อุปทานของชิป

เมื่อเกิดการระบาดของโควิด19 นั้น ภาคอุตสาหกรรมยานยนต์ต้องเผชิญปัญหากับแรงซื้อที่หายไป พวกเขาจึงหยุดการสั่งซื้อชิปจาก TSMC ทำให้ทาง TSMC ต้องหันไปผลิตชิปให้กับอุตสาหกรรมอื่นเพื่อชดเชยกับยอดสั่งซื้อที่ลดลง ต่อเมื่อเข้าสู่ครึ่งหลังของปี 2020 คำสั่งซื้อรถยนต์กลับมากระเตื้องขึ้น ผู้ผลิตรถยนต์ต่างก็ต้องการซื้อชิปกันอย่างเร่งด่วนแต่สายพานการผลิตของ TSMC นั้นถูกจัดสรรให้กับลูกค้ารายอื่น ๆ ไปแล้ว ทำให้เกิดการแข่งขันซื้อชิปกันอย่างรุนแรง และจากการที่ TSMC ไม่สามารถผลิตชิปหรือโยกโควตาการผลิตชิปของรายอื่นมาให้กับภาคอุตสาหกรรมยานยนต์ได้ ผลที่ตามมาก็คือโรงงานผลิตรถยนต์หลายแห่งต้องหยุดทำการชั่วคราว มีการปลดคนงาน รถยนต์ใหม่จำนวนหลายพันคันต้องจอดรออยู่ในลานผลิต ข้ามมาจนถึงปี 2021 รถยนต์หลายคันหลายรุ่นไม่ได้ผลิตด้วยซ้ำ ทำให้ต้นทุนการผลิตรถยนต์ทั่วโลกอยู่ที่ราว ๆ สองแสนล้านยูโร

โลกเริ่มตั้งคำถามจากการที่ชิปหาย เช่น ชิปคืออะไร ? ชิปทำจากอะไร ? ใครคือผู้ผลิตชิป? ทำไมเราถึงผลิตชิปเองไม่ได้ ?

ไม่มีชิปก็ไม่มีอนาคตของดิจิทัล ความมั่นคงทางด้านการทหาร เศรษกิจ สังคม ได้รับผลกระทบทั้งหมด แบบเดียวกันกับที่น้ำมันเคยเป็นสินค้ายุทธศาสตร์ นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมตอนนี้ชิปจึงกลายเป็นองค์ประกอบทางด้านยุทธศาสตร์

…………….

เพื่อลดผลกระทบที่เกิดจากการขาดแคลนชิป สหรัฐฯ จีนและยุโรปจำเป็นต้องทำอะไรบางอย่าง

แต่ละประเทศต่างก็ประกาศแผนการสร้างโรงงานผลิตชิปเพื่อขยายขีดความสามารถในการผลิตชิปของพวกเขา ในเดือนกุมภาพันธ์ 2022 ทางคณะกรรมาธิการยุโรปได้รับร่างกฏหมาย European Chip Act เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์เป้าหมายการพัฒนาประเทศในระยะยาว เพิ่มขีดความสามารถในการสร้างนวัตกรรม

โดยตั้งเป้าว่าภายในปี 2030 นี้จะสามารถผลิตชิปให้ได้ 20% ของการผลิตทั่วโลก ตรงนี้สำคัญกับเรามากในการเพิ่มกำลังการผลิตชิปให้ได้มากที่สุดในยุโรป

เพื่อให้ได้มาซึ่งอธิปไตยไมโครชิป ยุโรปจำเป็นต้องมีโรงงานผลิตไมโครชิปให้มากกว่าเดิม อย่างเช่นการก่อสร้างโรงงานผลิตชิปของ Intel ที่ทันสมัยแห่งใหม่ชานเมืองกรุงดับลิน เมืองหลวงประเทศไอร์แลนด์ นอกเหนือไปจากโรงงานของ ASML หนึ่งในยักษ์ใหญ่ของอุตสาหกรรมนี้ ASML เป็นบริษัทสัญชาติเนเธอร์แลนด์และเป็นผู้ที่สร้างเครื่องจักร photolithography ที่ใช้ในการแกะสลักแผ่นซิลิคอนเวเฟอร์หนึ่งในกระบวนการที่ซับซ้อนของการผลิตชิป เครื่องจักรดังกล่าวหนึ่งเครื่องมีมูลค่าอย่างน้อย 150 ล้านเหรียญฯ ด้วยมูลค่าขนาดนี้บริษัทที่จะสามารถครอบครองเป็นเจ้าของได้ก็เห็นจะมีแต่ TSMC , Intel และ Samsung แต่ก็เช่นกัน นี่คืออุตสาหกรรมที่ให้ผลกำไรมหาศาลคุ้มกับการลงทุน

สหภาพยุโรปไม่สามารถไปถึงเป้าหมายที่จะพึ่งพาตนเองทางด้านเทคโนโลยีได้เพียงลำพังต้องอาศัยการทำงานร่วมกันกับบริษัทอเมริกัน สิ่งที่ยุโรปกำลังพยายามทำอยู่ตอนนี้ก็คือการรักษาส่วนแบ่งอุปทานของชิปไว้หากเกิดกรณีที่มีความเสี่ยงด้านภูมิรัฐศาสตร์ในอุตสาหกรรมดังกล่าวยืดเยื้อต่อในอนาคต

ต่อมาในเดือนสิงหาคมปีเดียวกัน ประธานาธิบดี โจ ไบเดน ได้ลงนามในกฏหมาย Chip Act ของสหรัฐฯ เช่นเดียวกัน งบประมาณมูลค่าแปดหมื่นล้านเหรียญฯ ถูกย้ายมาลงในอุตสาหกรรมและการวิจัย โดยสัดส่วน 52,000 ล้านเหรียญฯ เป็นเรื่องของชิปล้วน ๆ ถือว่าเป็นการลงทุนภาครัฐที่ใหญ่ที่สุดของสหรัฐฯ นับตั้งแต่ช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง

Xiaomi Redmi Watch 3 Active ตรวจวัดอัตราการเต้นหัวใจทั้งวัน หน้าจอ LCD 1.83″ การใช้งานได้นาน 12 วัน

ทางด้านแพท จินเจอร์ ซีอีโอของ Intel บริษัทผู้ผลิตชิปที่ใหญ่เป็นอันดับสองของโลก กล่าวว่า “Chip Act ดังกล่าวจะทำให้เกิดความยืดหยุ่นทางภูมิศาสตร์และสร้างสมดุลทางห่วงโซ่อุปทาน”

นอกจากนั้นแล้วส่วนหนึ่งของการผลักดัน Chip act ก็เพราะว่าสหรัฐฯ เชื่อว่าจีนกำลังก้าวไปถึงพรมแดนทางด้านเทคโนโลยี นั่นหมายความว่าจีนเองก็มีความสามารถที่จะขึ้นมาทัดทานกับสหรัฐฯ ในแง่ของการทหารได้ด้วยเช่นกันโดยการใช้ชิปเป็นส่วนหนึ่งของเทคโนโลยีล้ำสมัยล่าสุดซึ่งจะกลายเป็นภัยคุกคามต่อกองทัพสหรัฐฯ

เพื่อต่อสู้กับเรื่องนี้ สหรัฐฯ ปรับยุทธศาสตร์อุตสาหกรรมของตนเองเสียใหม่โดยการมีบทลงโทษและใช้มาตรการที่รุนแรง บริษัทสัญชาติอเมริกันจะไม่ได้รับอนุญาตให้ค้าขายกับหัวเว่ยยักษ์ใหญ่โทรคมนาคมของจีนอีกต่อไปรวมถึง SMIC (Semiconductor Manufacturing International) ที่เป็นผู้นำการผลิตชิปของจีน ซึ่งมาตรการดังกล่าวทางจีนมองว่าเป็นสิ่งที่ก้าวร้าว

จาก Chip act ที่จะอุดหนุนและส่งเสริมให้มีการตั้งโรงงานผลิตชิปแห่งใหม่ในประเทศอย่างที่เมืองฟีนิกส์ แอริโซนา ซึ่งเป็นศูนย์กลางการผลิตชิปของสหรัฐฯ มาหลายทศวรรษแล้ว รวมทั้งโรงงานแห่งใหม่ของ Intel ที่รัฐไอดาโฮ ที่จะสร้างงานอีก 7,000 ตำแหน่ง แต่สหรัฐฯ เองก็ยอมรับว่ายังไม่ได้มีคนเก่ง ๆ มากพอที่จะเข้ามาทำงานในโรงงานผลิตชิปเหล่านี้ ยังต้องการบุคลากรอีกราว 27,000 คน ที่มีทักษะทางเทคโนโลยีสูง ภายในช่วงห้าถึงสิบปีต่อจากนี้ ซึ่งก็หมายความว่าสหรัฐฯ กำลังจะอำนวยความสะดวกให้กับการโยกย้ายมาทำงานในสหรัฐฯ ให้ VISA พิเศษกับกลุ่มคนที่มีทักษะทางเทคโนโลยีดังกล่าว

แต่ก็เช่นเดียวกันกับสหรัฐฯ จีนเองก็ได้ลงทุนหลายพันล้านเหรียญฯ กับภาคอุตสาหกรรมการผลิตชิปเช่นกัน

แต่กฏหมายไมโครชิปของสหรัฐฯ เมื่อมองดูเม็ดเงินลงทุนจำนวนห้าหมื่นสองพันล้านเหรียญฯ นั้นไม่ได้มากมายอะไร จีนเองก็ลงทุนกว่าหนึ่งแสนห้าหมื่นล้านเหรียญฯ แต่ขณะเดียวกันแม้ว่าจีนจะลงทุนในภาคอุตสาหกรรมนี้อย่างมากแต่ยังต้องนำเข้าชิปคิดเป็นมูลค่ากว่าสี่แสนล้านเหรียญฯ ต่อปีเลยทีเดียว

รัฐบาลจีนได้โปรยเงินจำนวนมากไปกับการผลิตชิปแต่ผลที่ได้รับกลับไม่มีประสิทธิภาพ จึงหันมาใช้เงินจำนวนมากไปกับการนำเข้าชิปซึ่งเป็นเม็ดเงินที่มากกว่าการนำเข้าน้ำมันเสียอีก ที่ผ่านมาจีนก็สามารถผลิตชิปได้ตามที่ต้องการแต่ว่าก็ยังไม่ใช่เทคโนโลยีล่าสุดหรือแถวหน้าเมื่อเทียบกับชิปที่ผลิตจากต่างประเทศ จีนต้องการก้าวข้ามไต้หวันซึ่งไม่ใช่เพียงเพราะเป็นการแข่งขันกันของสองประเทศเท่านั้น แต่นั่นยังหมายถึงการแข่งขันกับสหรัฐฯ รวมทั้งความปรารถนาที่จะมีเสรีภาพในการสร้างเทคโนโลยีของตนเอง

เพื่อตอบโต้ต่อการแซงก์ชันของสหรัฐฯ การผลิตชิปของจีนทำสถิติสูงสุดตลอดกาลในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา โดยมีการผลิตชิปกว่าสามแสนล้านตัว

………………

ทุกวันนี้จีนค่อนข้างจะเป็นผู้เล่นรายเล็กในอุตสาหกรรมชิป จีนเองใช้เงินจำนวนมากในแต่ละปีไปกับการนำเข้าชิปและนำ้มัน โดยเฉพาะชิปทั้งหมดที่เป็นการนำเข้าจากต่างประเทศเนื่องจากความสามารถของการผลิตในประเทศที่ทันสมัยที่สุดนั้นก็ยังมีข้อจำกัดอยู่

นอกจากนั้นแล้วชิปที่จีนนำเข้าราว 25-30%  นั้นยังมีอุปทานอีกราว 25-30% จากส่วนอื่นของโลกต้องผ่านจีนเพื่อมาประกอบเป็นแผงวงจรอุปกรณ์ต่างๆ แล้วส่งต่อไปยังประเทศที่สาม ดังนั้นแล้วจีนจึงมีบทบาทสำคัญอย่างมากในห่วงโซ่อุปทานของชิป

การที่สหรัฐฯ เป็นผู้นำทางด้านเทคโนโลยีนั่นเป็นที่มาของความแข็งแกร่งที่สหรัฐฯ มีนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 และเมื่อสหรัฐฯ ค้นพบว่า หากได้ครอบครองเทคโนโลยีที่มีความก้าวหน้ามากที่สุด ก็สามารถสร้างความมั่นคงของตนเองได้และทำให้ยังคงประสบความสำเร็จกับการเป็นผู้นำโลก สิ่งต่าง ๆ มากมายเกิดขึ้นเนื่องจากความพยายามในการรักษาความได้เปรียบทางด้านเทคโนโลยีของสหรัฐฯ และนั่นต้องหาทางทำให้จีนถูกทิ้งห่างไม่ใช่หายใจรดต้นคอ

เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน ขอแนะนำบทความ CHIP ชิปหายไหม ?