สถิติเมื่อไม่กีปีมานี้พบว่าเพียงแค่ระยะเวลาไม่ถึง 30 นาที น้ำอัดลมรายใหญ่ของโลกที่บรรจุขวดพลาสติกก็มียอดขายทั่วโลกรวมกันไปแล้วกว่า 13 ล้านขวด !! ในขณะที่สายพานการผลิตภายน้ำอัดลมบรรจุขวดพลาสติกจากโรงงานเพียงแห่งเดียวที่กำลังเดินเครื่องมาแล้วสองชั่วโมงครึ่งผลิตไปแล้วจำนวน 86,340 ขวด ซึ่งหมายถึงกำลังการผลิตตีเป็นตัวเลขคร่าว ๆ ก็คือ 10 ขวดต่อวินาที! และนี่เป็นเพียงแค่จากสายพานการผลิตเพียงสายการผลิตเดียวจากโรงงานเพียงแห่งเดียวและในประเทศเดียวเพียงเท่านั้น !!! แล้วหากคิดรวมกันทั้งโลกจะมหาศาลขนาดไหนกัน เมื่อมีขวดพลาสติกใหม่ๆ เพิ่มขึ้น ขวดพลาสติกที่ใช้แล้วกลายเป็นขยะถูกทิ้งขว้างก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน จากนั้นเมื่อขยะพลาสติกเพิ่มทวีคูณมากขึ้นเรื่อย ๆ ผู้คนก็เริ่มคิดถึงการรีไซเคิล เพราะหวังว่าการรีไซเคิลจะเป็นทางออกของปัญหาทุกอย่าง

แน่นอนว่าหากเราจัดการต้นตอการนำเข้าขยะอิเล็คทรอนิกส์ย่อมเป็นเรื่องที่ดีมาก แต่ในความเป็นจริงก็จะส่งผลกระทบต่อเนื่องไปยังผู้คนอื่น ๆ อีกนับหลายพันคน ทำให้คนตกงานจำนวนมาก ที่เมือง Agbogbloshie หลายครอบครัวมีข้าวกินก็ด้วยการทำงานเกี่ยวกับพวกนี้ พวกเขาเผามันเพื่อเอาทองแดง ตัดเอาอลูมิเนียม เหล็ก หรือว่าโลหะอย่างอื่น รัฐบาลเองก็กลัวฐานคะแนนเสียงจะหายไปเช่นกัน วัยรุ่นคนหนึ่งที่ทำงานที่นี่บอกว่า "เราหยุดไม่ได้ บางคนต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะเป็นมะเร็ง และถึงแม้พวกเขาเป็นมะเร็งก็หยุดงานไม่ได้ ถ้าหยุดทำงานเมื่อไหร่ ก็ไม่มีเงินไปซื้ออะไรกิน "

เรามีวัสดุเพียงพอที่จะผลิตแบตเตอรีรถยนต์ไฟฟ้าไหม ?

ตอบตามจริงเลยก็คือ ไม่

ประการที่สองเราไม่มีวัสดุเพียงพอในสายพานการผลิต ณ วันนี้ มีการลงทุนมากมายเพื่อที่จะหาทางเอาชนะข้อจำกัดดังกล่าวว่าจะสามารถหาวัสดุเหล่านี้ได้จากที่ไหนได้บ้าง อย่างการลงทุนเปิดเหมืองแร่ใหม่ร่วมกับการนำมารีไซเคิล

เรามองหาวัสดุต่าง ๆ ที่อยู่ในแบตเตอรี พวกนั้นคือโลหะที่มีความทนทาน และเราเองก็ทราบดีถึงข้อจำกัดที่ไม่ได้มีวัสดุพร้อมใช้อยู่อย่างเหลือเฟือรอบตัวเรา ดังนั้นมันคงดูไม่เข้าท่านักหากเราไมได้ใช้ประโยชน์จากวัสดุที่มีอยู่ของแบตเตอรีเก่าในการสร้างแบตเตอรีลูกใหม่ต่อไป