ย้อนกลับไปในศตวรรษที่ 19 และ 20 สังคมคาดหวังว่าผู้หญิงจะต้องเป็นคนรับผิดชอบดูแลงานบ้านเป็นหลัก ไม่ว่าจะเป็น ทำกับข้าว ซักเสื้อผ้า ทำความสะอาดบ้าน ซึ่งศาสตราจารย์ชาง ได้นำเสนอว่าเมื่อมีการประดิษฐ์คิดค้นเครื่องซักผ้าขึ้นมาก็ทำให้ผู้หญิงมีเวลาว่างมากขึ้นและสามารถเข้าสู่ตลาดแรงงานที่พวกเธอสามารถหารายได้จากน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง ซึ่งการที่ทำให้ผู้หญิงเป็นอิสระจากงานบ้านมากขึ้นนี้เอง ทำให้มีตลาดแรงงานขยายตัวออกไป นอกจากแรงงานชายแล้วก็มีแรงงานหญิงเพิ่มเติมเข้ามาในระบบ ทำให้มีการผลิตเพิ่มขึ้นพร้อมทั้งช่วยต้นทุนการผลิต รวมถึงเมื่อผู้หญิงมีรายได้ ก็เท่ากับมีอำนาจซื้อใหม่เพิ่มเข้ามา ทำให้เกิดการสร้างตลาดเซกเม้นท์ใหม่ขึ้นมาเพื่อรองรับความต้องการของผู้หญิง ส่งผลให้เศรษฐกิจโดยรวมมีการเติบโต