Fiat currency คือสกุลเงินที่ไม่มีอะไรค้ำประกันนอกจากคำมั่นสัญญาของรัฐบาล หากผู้คนมีความเชื่อมั่นในสกุลเงินดังกล่าวบวกกับการที่รัฐบาลมีแรงผลักดันมากเพียงพอที่จะทำให้สกุลเงินดังกล่าวถูกใช้หมุนเวียนในระบบเศรษฐกิจโลกก็จะยังคงความเชื่อมั่นและความนิยมในสกุลเงินดังกล่าวส่งผลให้ค่าเงินดังกล่าวแข็งค่าขึ้น แต่หากมีเหตุการณ์ที่ทำให้ความเชื่อมั่นต่อสกุลเงินดังกล่าวถดถอยลง ค่าเงินสกุลดังกล่าวก็จะอ่อนค่าลงเช่นกัน นับตั้งแต่ที่เราออกจากระบบมาตรฐานทองคำ ส่วนใหญ่แล้วรัฐบาลต่าง ๆ ก็มักจะออกมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจมาโดยตลอด ไม่ว่าจะผ่านช่วงเวลาที่ดีและช่วงเวลาที่แย่ แต่ทั้งหมดนี้ก็ดำเนินไปในหลักการงบประมาณขาดดุล การสร้างหนี้ในส่วนของรัฐบาลก็ต้องหาเงินมาจ่ายคืนพร้อมดอกเบี้ย ลองคิดดูว่าว่าในส่วนของดอกเบี้ย เมื่อถึงเวลาที่ต้องชำระหนี้พร้อมดอกเบี้ย แต่ไม่มีเงินจ่าย ทำอย่างไรทีนี้ พวกเขาก็ต้องกู้เงินรอบใหม่เพื่อมาจ่ายเงินกู้รอบเก่าแล้วต้องมีเหลือสำหรับชำระค่าใช้จ่ายในปัจจุบันอีกบางส่วน เท่ากับว่าต้องกู้เงินก้อนใหญ่ขึ้นซึ่งจะทำให้จมลงไปในกองหนี้ลึกมากขึ้นทุกที

วิกฤติในปี 2008 มีการอัดฉีดเม็ดเงินจำนวน 1.25 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐฯ เข้าสู่ระบบเศรษฐกิจในประเทศสหรัฐฯ นั่นทำให้ผู้คนกังวลเกี่ยวกับเงินเฟ้อมากขึ้น พวกเขาจึงหันมาถือครองโลหะมีค่าอย่างทองคำและเงินในสัดส่วนที่เพิ่มขึ้น อิหร่านเลิกขายน้ำมันเป็นดอลลาร์สหรัฐฯ แล้วหันไปรับชำระเป็นสินค้าโภคภัณฑ์แทน อย่างการขายน้ำมันให้กับตุรเกียพวกเขารับเป็นเงินลีราตุรเกีย จากนั้นก็ใช้เงินดังกล่าวซื้อทองคำในตุรเกียแล้วส่งออกทองคำกลับไปที่อิหร่าน หากจะพูดให้ง่าย ๆ ก็คือขายน้ำมันแลกกับทองคำนั่นเอง อินเดียก็ทำเช่นเดียวกันนี้ ที่น่าจับตาก็คือจีน มีการเปลี่ยนแปลงสัดส่วนการถือครองพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐฯ พวกเขากำลังสะสมทองคำเพิ่มขึ้นและลดการถือครองพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐฯ  การถือครองทองคำของจีน จาก 700 ตัน ค่อย ๆ ขยับมาเป็นเกือบ 6,000 ตัน