ร้านหนังสือออนไลน์-Herothailand.com
การใช้เงินโดยไม่ต้องพกธนบัตรและเหรียญกษาปณ์
บทความช้ินนี้อ้างอิงจากงานเขียนของ Julian Bucknall
ถึงแม้ว่าเราต่างก็รู้จักเงินสดกันเป็นอย่างดี ลองมองมันในอีกมุมหนึ่งกันดีไหม ???
หากคุณซื้อของบางอย่าง คุณยื่นเงินสดให้กับผู้ขาย ผู้ขายก็จะยื่นของให้คุณแล้วก็รับเงินไป เงินสดที่คุณมีในตอนแรกมูลค่าก็จะลดลงเพราะถูกหักออกไปด้วยราคาของสินค้า
ประการที่สอง มันค่อนข้างยากหากคุณต้องการเลียนแบบเงินสด
มันอาจจะดีหากว่าคุณสามารถถ่ายเอกสารธนบัตรไว้ อย่างน้อยมันอาจจะอยู่จนทุกคนเริ่มทำมันและเศรษฐกิจโลกได้เกิดล้มละลายในสองสามวินาทีต่อจากนั้น หรือคุณสามารถปั๊มเหรียญกษาปณ์เองให้มีต้นทุนการทำถูกกว่าที่คุณสามารถซื้อมัน แต่มันมีการป้องกันที่หลากหลายเพื่อให้แน่ใจว่าวิธีการนี้ไม่ได้ผลและมีต้นทุนสูง
การพิมพ์ธนบัตรนั้นจำเป็นต้องใช้กระดาษเฉพาะหาซื้อได้ยากและถูกออกแบบให้ยากต่อการปลอมแปลงหรือถ่ายเอกสาร (ในสหรัฐฯ กระดาษสำหรับพิมพ์ธนบัตรมีส่วนผสมหลักจากฝ้ายและสามารถทนต่อการถูกซักในเครื่องซักผ้าได้ )
เหรียญกษาปณ์ที่ระบุค่าเงินนั้นถูกออกแบบมาให้ยากต่อการประทับตราด้วยเครื่องจักรอย่างง่าย ไม่ว่าจะเป็นการมีตัวอักษรอยู่บนขอบที่หยักหรือเป็นร่องอย่างสม่ำเสมอรวมทั้งการที่เหรียญกษาปณ์นี้ถูกทำขึ้นจากโลหะสองชนิดที่มีสีแตกต่างกัน ดังนั้นเหรียญกษาปณ์ที่มีมูลค่าน้อย ๆ จึงไม่คุ้มค่าแก่การปลอมแปลงเนื่องจากไม่คุ้มกับต้นทุนและการทำงานที่เสียไป
ผลที่ตามมาก็คือว่า เงินสดสามารถมาจากบรรดาผู้ที่ได้รับอนุญาตให้ทำมันขึ้นมาเท่านั้น ซึ่งก็คือ “รัฐบาล” โดยหน่วยงานที่รับผิดชอบหน้าที่นี้ก็คือ “โรงกษาปณ์” ที่ต้องคอยผลิตธนบัตรและเหรียญกษาปณ์ออกมาทดแทนของเดิมที่ถูกทำลายไป ( อย่างเช่น ธนบัตรที่ยับยู่ยี่จากการถูกปั่นในเครื่องซักผ้า ธนบัตรที่ฉีกขาดหรือเหรียญกษาปณ์ที่ถูกใช้จนเก่าและสูญเสียลักษณะเฉพาะที่ป้องกันการปลอมแปลงแล้ว )
ประการที่สาม มันเป็นสิ่งที่ไม่มีอะไรต้องจดจำ
ไม่จำเป็นต้องมีสถิติว่าเงินถูกเปลี่ยนมือมาแล้วกี่คนกี่ครั้ง และมีคนเพียงไม่กี่คนที่อยากจะรู้เกี่ยวกับการดำเนินการในครั้งนั้นซึ่งก็ควรจะเป็นผู้ซื้อและผู้ขายนั่นเอง ในไม่ช้าบางส่ิงก็เข้ามามีบทบาทเป็นตัวแทนของเงินสด สิ่งนั้นก็คือเช็คและเครดิตการ์ดโดยมีการบันทึกและเก็บสถิติการดำเนินการไว้ ซึ่งธนาคารจะเข้ามาเกี่ยวข้องในฐานะของผู้โอนเงินจำนวนนี้จากบัญชีของผู้ซื้อไปยังบัญชีของผู้ขายและการดำเนินการในครั้งนี้จะต้องเป็นที่รับรู้โดยทั่วกัน
เมื่อก้าวเข้าสู่ความเป็นดิจิตอล
หากเราเป็นผู้ออกแบบเงินดิจิตอล เราอาจต้องทำสามปัจจัยหลักของเงินสดที่ได้กล่าวมาข้างต้นซ้ำ ๆ ซึ่งได้แก่ ความสามารถในการส่งเงินอย่างโปร่งใสจากผู้ซื้อไปยังผู้ขายแม้ว่ามันจะไม่ใช่วัตถุที่จับต้องได้ก็ตาม ต่อมาคือ ไม่สามารถปลอมแปลงได้ ( และจำกัดการสร้างจากผู้ที่ได้รับอนุญาตหรือทำหน้าที่นี้ด้วย ) และประการสุดท้าย คงความเป็นสิ่งที่ไม่มีลักษณะเฉพาะหรือไม่มีอะไรต้องจดจำ
จากทั้งหมดที่กล่าวมา คุณอาจคิดว่าปัญหาหลักที่ต้องเจอก็คือเรื่องของการปลอมแปลง เราทุกคนล้วนตระหนักดีว่าการปลอมแปลงหรือทำสำเนาสิ่งที่เป็นดิจิตอลนั้นง่ายดายเพียงใด ไล่ตั้งแต่เอกสารเวิร์ดไปจนถึง MP3 และภาพยนต์ ถึงแม้ว่าเอกลักษณ์ทางดิจิตอลนั้นมีการปกป้องไว้ด้วย DRM แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องยากเกินกว่าที่ใครบางคนจะหาวิธีการหลีกเลี่ยงมัน ตัวอย่างเช่น เรารู้ว่ามันมีวิธีที่จะเล่นแผ่น DVD ที่เราซื้อมาจากอังกฤษ (region 2) ในสหรัฐฯ ซึ่งกำหนดโซนเป็น region 1 ซึ่งถ้าหากว่ามันง่ายดายที่จะสำเนาดิจิตอลและหลบหลีกจากการป้องกันเอกลักษณ์ทางดิจิตอลได้แล้วนั้น เราจะสามารถสร้างเงินดิจิตอลได้หรือไม่ล่ะ ??
อย่างไรก็ตาม ลองตั้งข้อสังเกตดังนี้ เอกลักษณ์ทางด้านดิจิตอลที่เราพูดถึงนั้นมีเนื้อหาที่ต้องการจะถ่ายทอด เราสนใจตรงสิ่งที่ต้องการจะสื่อไม่ได้สนใจว่าเนื้อหาเหล่านี้เป็นอะไร ยกตัวอย่างเช่น เอกสาร Excel ไม่ได้น่าสนใจเท่ากับไฟล์นามสกุล XLS ที่คุณสามารถส่งเวียนต่อไปได้ มันน่าสนใจเพราะว่า มันเป็นไฟล์ที่มีข้อมูลและการคำนวณ ซึ่งอาจเป็นข้อมูลที่เรายังไม่เคยมี หรือไฟล์ MP3 มีความน่าสนใจก็เพียงเพราะว่ามันได้บันทึกเพลงที่เราชอบและอยากฟังมัน
แต่สำหรับเหรียญดิจิตอลไม่ได้เป็นแบบนี้ เนื่องจากมันไม่มีเนื้อหา มันเป็นวัตถุดิจิตอลที่น่าสนใจก็เพราะสิ่งที่มันเป็น และลองเดาต่อว่าเราต่างก็รู้เกี่ยวกับวัตถุดิจิตอลที่ได้รับการป้องกันอย่างสมบูรณ์แบบ -และสิ่งที่น่าสนใจ-ก็คือส่ิงที่เรียกว่า “สัญลักษณ์ดิจิตอลหรือลายเซ็นดิจิตอล”
โปรดติดตามตอนต่อไป ในไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้านี้
