ร้านหนังสือบางแห่งก็ต้องใช้วิธีลดจำนวนพนักงานลง ตัดรายจ่ายทุกอย่างเท่าที่ตัดได้ให้มากที่สุด โดยเจ้าของร้านหนังสือแห่งหนึ่ง บอกว่า “ฉันไม่อยากหลอกตัวเองว่าเรากำลังสบายดี จึงจำเป็นต้องลดจำนวนพนักงานที่ร้านลงไปครึ่งหนึ่ง ! ” ส่วนร้านหนังสือที่อยู่ตามเมืองท่องเที่ยว อย่างร้านที่อยู่แถวท่าเรือซึ่งจะมีเรือหรูลำใหญ่มาเทียบท่าเช่นแต่ก่อนนั้น บอกว่า “ลูกค้าที่ร้านส่วนใหญ่ก็มาจากนักท่องเที่ยวบนเรือเหล่านี้ บางวันมีนักท่องเที่ยวเข้ามาเที่ยวในตัวเมืองเป็นหมื่นคน แต่พอถึงตอนนี้ มันไม่มีแบบนั้นอีกแล้ว ถึงตอนนี้ฉันรู้สึกว่าร้านของเราน่าจะอยู่รอดแต่มันจะกลายเป็นธุรกิจที่เล็กลงไปจากเดิมอย่างมากและคงต้องใช้เวลาอีกนานเพื่อฟื้นฟู”

ถึงตอนนี้ทุกอย่างดูเหมือนบ้าไปแล้ว สินค้าเลื่อนเข้ามาตามปกติแต่ที่ฉันเพิ่งสังเกตเห็นมีสินค้าพวกบอร์ดเกมส์เข้ามามากขึ้น ฉันเดาว่าผู้คนต่างกำลังกักตัวเองอยู่ในบ้านกัน สินค้าส่วนใหญ่จะเป็นพวกผ้าอ้อมสำเร็จรูป ยา แอลกอฮอล์ล้างแผล เจลล้างมือ หน้ากาก ถุงมือ เราไม่ได้ขายสินค้าเหล่านี้เดี่ยว ๆ เหมือนแต่ก่อน แต่ลูกค้าจะซื้อยกแพ็ค เช่น เจลล้างมือแพ็คห้าขวด วิตามินน้ำกล่องใหญ่ ทิชชูเปียกแพ็คใหญ่และทิชชูห่อละโหล เป็นต้น ดังนั้นสินค้าในสต็อกจึงถูกขายหมดไปอย่างรวดเร็ว คนทำงานก็เครียดเนื่องจากต้องทำงานหนักขึ้นเพราะคนทำงานก็น้อยลงแล้วก็ยังต้องทำงานในอัตราเร็วสูงสุด ฉันเชื่อเหลือเกินว่าสำหรับคนที่ต้องการเงินแล้วพวกเขาก็ต้องมาทำงานถึงแม้ว่าจะป่วยอยู่ก็ตาม